Bir Solcudur !!! (15)
Perinçek'in PKK'ye Karşı Tavrı Üç Dönem İçerir
BİRİNCİ
DÖNEM, 1978-1987 ARASI DÜŞMANLIK DÖNEMİ;
İKİNCİ
DÖNEM, 1987-1992 ARASI SAHTE DOSTLUK VE PKK'Yİ İÇTEN VURMA DÖNEMİ;
ÜÇÜNCÜ
DÖNEM, 1992'DEN GÜNÜMÜZE, PKK'YE KARŞI AÇIK VE CEPHEDEN DÜŞMANLIK VE KARA PROPAGANDA
VE DE DEVLET AĞZIYLA KONUŞMA DÖNEMİ.
Perinçek, 1990'ların ortalarından itibaren Kürt Solu Hareketine
karşı düşman bir çizgi izlemeye başladı. Perinçek'in
Kürt Solu düşmanlığı 1980 öncesinde de vardı, 1980 sonrasında da vardı.
1984 yılında Saçak dergisindeki başyazısında PKK için "çete, çapulcu,
eşkiya" diyordu.
Ancak yıl 1987'ye gelince PKK için "gerilla hareketi" demeye başladı. 1993'lerden itibaren ise PKK yine düşman ilan edildi. 2005'lerden sonra PKK'yi MİT'in, CIA'nın kurduğunu söylemeye başladı.
Şimdi, Perinçek'in Nisan 1990 tarihinde Teori dergisinde Arslan Kılıç ile yaptığı röportaja bakalım. O günlerde devleti tukaka gören Perinçek özellikle 1995 sonrası tam anlamıyla aslına döndü ve devletçi-milliyetçi yüzüyle devlet elden gidiyor, vatan bölünüyor diye ağlayıp sızlamaya başladı.
"Devletin İki Dayanağı: Askeri Güç ve Aşiret Reisleri
A.Kılıç: Devlet-aşiretler ilişkisi?
D.Perinçek: Devletin artık bölgede askeri dayanağı dışında bir gücü kalmamış. Askeri gücün ulaşamadığı ya da tek başına kontrolü sağlamaya yetmediği yer ve durumlarda boşluğu aşiret reisleri, ağalar, beyler dolduruyor. Onlara açık ve resmi anlaşmalarla devlet adına hareket etme yetkisi verilmiş. Bilindiği gibi, devlet eskiden, hakim sınıf karakterinden dolayı, bölgede toplumsal ve siyasal ilişkiler alanında bunlara dayanıyor. bunlara destek oluyordu. Öte yandan Cumhuriyet'in ilk yıllarında çıkarılan aşiret reisliği, ağalık, beylik gibi ünvan ve statüleri hiç değilse resmi düzeyde kaldıran yasalar vardı. Burjuva cumhuriyetçi ideoloji nedeniyle, devlet aşiret reislerini resmen muhatap almıyor, yasal toplumsal statüler, kurumlar vb. olarak tanımıyordu. Bunları evrimci kapitalist gelişmenin yavaş ve kendiliğinden burjuvalaştırma yoluyla tasfiyesi sürecine terketmişti. Şimdi devlet, ağalığı, aşiret reisliğini, açıkça ve resmen muhatap aldı. Bölgede görevli generaller, aşiret reisleriyle güvenlik toplantıları yapıyor, tutanaklar imzalıyor, yeminler ediyorlar. Valiler, kaymakamlar, aşiret reisleri ile devleti temsilen görüşmeler yapıyorlar, devlet adına aşiret ilişkileri düzenliyorlar ve bunları kamuoyuna da açıklıyorlar...
A.Kılıç: Evet geçenlerde televizyonun 20.00'daki ana haber bülteninde, hem de önemli haberler arasında ve görüntülü olarak, yanılmıyorsam Van valisinin hasım iki aşireti barıştırma töreni veridi... Otorite ve kontrolü onlara dayanarak sürdürme siyaseti, aşiret reisliğini, devlet televizyonunun gözünde generallik, nahiye müdürlüğü filan gibi resmi bir statü ve ünvan durumuna getirdi.
D.Perinçek: Atatürk Yüksek Kurulu'nun belgelerinde, rejimi sürdürmek için 'oralarda ağalığa dayanmak gerektiği' , devletin resmi politikası olarak açıklanıyor. Bir süre önce Nokta dergisinde, eski Asayiş Kolordu Komutanı İsmail Selen açık açık, 'orada aşiret yapısı dağılmamalı, biz orada, askeri güç yanında ancak aşiret ağalarına dayanarak tutunabiliriz' dedi. Hatta, Tahir Adıyaman geçenlerde 2000'e Doğru'da yayınlanan röportajında, kuşkusuz bu siyasetten cesaret alarak, Olağanüstü Bölge Valiliğ'nin kendilerine verilmesini istiyordu. Şu anda Türk devleti orada son çare olarak onlarla açıktan işbirliği halinde.
Ama aşiretlerin tümü de devletle birlikte değil. Kurum olarak ona yaslanıyor, ama bir kısım aşiretler de, milli baskı, milli eşitsizlik nedeniyle devlete karşı bir konuma hızla kayıyorlar.
Bölgede gerilla hareketinin halk içinde geniş, yaygın bir sempati yarattığı çok açık. Onun dışında, şehirlerde yer yer aydınlar ve öğrenciler arasında reformcu Kürt örgütlerinin belli bir etkisi var, ama gerilla hareketi ile karşılaştırıldığında çok zayıf. (....)
A.Kılıç: Gerilla savaşının geliştiği bölge, feodal ilişkilerin, feodal kültürün, ataerkil ilişkilerin en yoğun olduğu bölge idi geçmişte. Gelişen milli uyanış ve devrimci mücadele bu ilişkileri hızla çözüyor mu? Toplantılarınıza kadın katılımı nasıldı ve bölgedeki gerilla savaşı kadını özgürleştirmede köklü dönüşümler yaratıyor mu?
D.Perinçek: Kesinlikle ve büyük ölçüde, tahminlerin ötesinde yaratıyor. En güzel cevap dağda kadın gerilla var... Öte yandan...
A.Kılıç: Evet, işte en köklü özgürleştirici sanırım. Kadın, erkeğin yaptığı en zor, onun tekelindeki işi yapıyor ve erkeklerin de yer aldığı birliklere komuta ediyor, emir veriyor, onları yönetiyor...
D. Perinçek: Evet öte yandan şunu da duydum: Gerillalar öldürülmüş, öldürülen kızların 'muayeneleri yapılmış ve kız çıkmışlar' diye hararetli bir şekilde konuştuklarına da tanık oldum insanların.
En uç, en ileri mücadele biçimlerine kadınlar giriyor. Bu aynı zamanda, mücadelenin toplumu değiştirdiğini ve geleneksel ilişkileri parçaladığını gösteriyor. Türkiye'de kamuoyu, hele bir kısım sosyalistler dikkat etmiyor; orada bir anti-feodal devrim yaşanıyor. Cumhuriyetin yapamadığını şimdi orada yoksul köylüler yapıyorlar. Toprak ağalığı, şeyhliği paramparça ederken, kadın-erkek ilişkilerindeki geleneksel köstekleri de adım, adım parçalıyorlar. Herkes işin milli yönüne, askeri cephesine bakıyor. Hareketin demokratik özgürleştirici yönünü görmüyorlar. Özellikle altını çiziyorum: Kadın-erkek eşitliği ile bugün en köklü anti-feodal gelişme, yoksul köylü mücadelesiyle oluyor. Yani birey'i, özgür birey'i, ayağa kalkan köylü yaratıyor. İstanbul'dan, yorgun, bırakmış kimseler aracılığıyla 'kollektif mücadele insanı kişiliksizleştirdi, ezdi', özgür bireyler yerine ezik insanlar üretti.' filan gibi edebiyatlar yapıladursun; birey'in özgürleşmesi adına kollektif mücadele düşmanlıkları yapıladursun, işte özgür birey'in en olmadığı yerde onu yaratan da kollektif mücadele. Adam bir kollektif içinde olduğu zaman, sırt sırta verip birleştiği zaman ayağa kalkabiliyor ve itiraz edebiliyor. İtiraz ettiği zaman da adam doğuyor, adam oluyor. İtiraz etmeyen, boyun eğen, maraba ve yanaşma, jandarmadan korkan, kaymakamın önünde iki büklüm olan adam, özgür-birey değil ki. O bireyi mücadele içindeki kollektifler yaratıyor, özgürleştiriyor.
Toplantılarımıza gelince... Kadın katılımı azdı, çok azdı. Diyarbakır'da geniş bir kadın katılımı vardı, ama diğer yerlerde azdı. Van'daki toplantıda sinema salonunda herkesten söz aldık, bir dahaki toplantıya herkes eşiyle, kızlarıyla, kadın akrabalarıyla gelecek diye...
Askeri Çözüm İflas, Anti-feodal Devrim, SP İntifada...
A.Kılıç: Söyleşimizi bir toparlarsak...
D.Perinçek: Şu dört noktada toparlamak mümkün: Bir, askeri çözüm kesinlikle iflas etmiş durumda. İki, köklü bir anti-feodal devrim yaşanıyor. Üç, SP hızla gelişiyor. Dört, Kürt intifadası geliyor.
Ancak yıl 1987'ye gelince PKK için "gerilla hareketi" demeye başladı. 1993'lerden itibaren ise PKK yine düşman ilan edildi. 2005'lerden sonra PKK'yi MİT'in, CIA'nın kurduğunu söylemeye başladı.
Şimdi, Perinçek'in Nisan 1990 tarihinde Teori dergisinde Arslan Kılıç ile yaptığı röportaja bakalım. O günlerde devleti tukaka gören Perinçek özellikle 1995 sonrası tam anlamıyla aslına döndü ve devletçi-milliyetçi yüzüyle devlet elden gidiyor, vatan bölünüyor diye ağlayıp sızlamaya başladı.
"Devletin İki Dayanağı: Askeri Güç ve Aşiret Reisleri
A.Kılıç: Devlet-aşiretler ilişkisi?
D.Perinçek: Devletin artık bölgede askeri dayanağı dışında bir gücü kalmamış. Askeri gücün ulaşamadığı ya da tek başına kontrolü sağlamaya yetmediği yer ve durumlarda boşluğu aşiret reisleri, ağalar, beyler dolduruyor. Onlara açık ve resmi anlaşmalarla devlet adına hareket etme yetkisi verilmiş. Bilindiği gibi, devlet eskiden, hakim sınıf karakterinden dolayı, bölgede toplumsal ve siyasal ilişkiler alanında bunlara dayanıyor. bunlara destek oluyordu. Öte yandan Cumhuriyet'in ilk yıllarında çıkarılan aşiret reisliği, ağalık, beylik gibi ünvan ve statüleri hiç değilse resmi düzeyde kaldıran yasalar vardı. Burjuva cumhuriyetçi ideoloji nedeniyle, devlet aşiret reislerini resmen muhatap almıyor, yasal toplumsal statüler, kurumlar vb. olarak tanımıyordu. Bunları evrimci kapitalist gelişmenin yavaş ve kendiliğinden burjuvalaştırma yoluyla tasfiyesi sürecine terketmişti. Şimdi devlet, ağalığı, aşiret reisliğini, açıkça ve resmen muhatap aldı. Bölgede görevli generaller, aşiret reisleriyle güvenlik toplantıları yapıyor, tutanaklar imzalıyor, yeminler ediyorlar. Valiler, kaymakamlar, aşiret reisleri ile devleti temsilen görüşmeler yapıyorlar, devlet adına aşiret ilişkileri düzenliyorlar ve bunları kamuoyuna da açıklıyorlar...
A.Kılıç: Evet geçenlerde televizyonun 20.00'daki ana haber bülteninde, hem de önemli haberler arasında ve görüntülü olarak, yanılmıyorsam Van valisinin hasım iki aşireti barıştırma töreni veridi... Otorite ve kontrolü onlara dayanarak sürdürme siyaseti, aşiret reisliğini, devlet televizyonunun gözünde generallik, nahiye müdürlüğü filan gibi resmi bir statü ve ünvan durumuna getirdi.
D.Perinçek: Atatürk Yüksek Kurulu'nun belgelerinde, rejimi sürdürmek için 'oralarda ağalığa dayanmak gerektiği' , devletin resmi politikası olarak açıklanıyor. Bir süre önce Nokta dergisinde, eski Asayiş Kolordu Komutanı İsmail Selen açık açık, 'orada aşiret yapısı dağılmamalı, biz orada, askeri güç yanında ancak aşiret ağalarına dayanarak tutunabiliriz' dedi. Hatta, Tahir Adıyaman geçenlerde 2000'e Doğru'da yayınlanan röportajında, kuşkusuz bu siyasetten cesaret alarak, Olağanüstü Bölge Valiliğ'nin kendilerine verilmesini istiyordu. Şu anda Türk devleti orada son çare olarak onlarla açıktan işbirliği halinde.
Ama aşiretlerin tümü de devletle birlikte değil. Kurum olarak ona yaslanıyor, ama bir kısım aşiretler de, milli baskı, milli eşitsizlik nedeniyle devlete karşı bir konuma hızla kayıyorlar.
Bölgede gerilla hareketinin halk içinde geniş, yaygın bir sempati yarattığı çok açık. Onun dışında, şehirlerde yer yer aydınlar ve öğrenciler arasında reformcu Kürt örgütlerinin belli bir etkisi var, ama gerilla hareketi ile karşılaştırıldığında çok zayıf. (....)
A.Kılıç: Gerilla savaşının geliştiği bölge, feodal ilişkilerin, feodal kültürün, ataerkil ilişkilerin en yoğun olduğu bölge idi geçmişte. Gelişen milli uyanış ve devrimci mücadele bu ilişkileri hızla çözüyor mu? Toplantılarınıza kadın katılımı nasıldı ve bölgedeki gerilla savaşı kadını özgürleştirmede köklü dönüşümler yaratıyor mu?
D.Perinçek: Kesinlikle ve büyük ölçüde, tahminlerin ötesinde yaratıyor. En güzel cevap dağda kadın gerilla var... Öte yandan...
A.Kılıç: Evet, işte en köklü özgürleştirici sanırım. Kadın, erkeğin yaptığı en zor, onun tekelindeki işi yapıyor ve erkeklerin de yer aldığı birliklere komuta ediyor, emir veriyor, onları yönetiyor...
D. Perinçek: Evet öte yandan şunu da duydum: Gerillalar öldürülmüş, öldürülen kızların 'muayeneleri yapılmış ve kız çıkmışlar' diye hararetli bir şekilde konuştuklarına da tanık oldum insanların.
En uç, en ileri mücadele biçimlerine kadınlar giriyor. Bu aynı zamanda, mücadelenin toplumu değiştirdiğini ve geleneksel ilişkileri parçaladığını gösteriyor. Türkiye'de kamuoyu, hele bir kısım sosyalistler dikkat etmiyor; orada bir anti-feodal devrim yaşanıyor. Cumhuriyetin yapamadığını şimdi orada yoksul köylüler yapıyorlar. Toprak ağalığı, şeyhliği paramparça ederken, kadın-erkek ilişkilerindeki geleneksel köstekleri de adım, adım parçalıyorlar. Herkes işin milli yönüne, askeri cephesine bakıyor. Hareketin demokratik özgürleştirici yönünü görmüyorlar. Özellikle altını çiziyorum: Kadın-erkek eşitliği ile bugün en köklü anti-feodal gelişme, yoksul köylü mücadelesiyle oluyor. Yani birey'i, özgür birey'i, ayağa kalkan köylü yaratıyor. İstanbul'dan, yorgun, bırakmış kimseler aracılığıyla 'kollektif mücadele insanı kişiliksizleştirdi, ezdi', özgür bireyler yerine ezik insanlar üretti.' filan gibi edebiyatlar yapıladursun; birey'in özgürleşmesi adına kollektif mücadele düşmanlıkları yapıladursun, işte özgür birey'in en olmadığı yerde onu yaratan da kollektif mücadele. Adam bir kollektif içinde olduğu zaman, sırt sırta verip birleştiği zaman ayağa kalkabiliyor ve itiraz edebiliyor. İtiraz ettiği zaman da adam doğuyor, adam oluyor. İtiraz etmeyen, boyun eğen, maraba ve yanaşma, jandarmadan korkan, kaymakamın önünde iki büklüm olan adam, özgür-birey değil ki. O bireyi mücadele içindeki kollektifler yaratıyor, özgürleştiriyor.
Toplantılarımıza gelince... Kadın katılımı azdı, çok azdı. Diyarbakır'da geniş bir kadın katılımı vardı, ama diğer yerlerde azdı. Van'daki toplantıda sinema salonunda herkesten söz aldık, bir dahaki toplantıya herkes eşiyle, kızlarıyla, kadın akrabalarıyla gelecek diye...
Askeri Çözüm İflas, Anti-feodal Devrim, SP İntifada...
A.Kılıç: Söyleşimizi bir toparlarsak...
D.Perinçek: Şu dört noktada toparlamak mümkün: Bir, askeri çözüm kesinlikle iflas etmiş durumda. İki, köklü bir anti-feodal devrim yaşanıyor. Üç, SP hızla gelişiyor. Dört, Kürt intifadası geliyor.
*** --- ***
