ANLAMI ONLARDA GİZLİ

 

Tarih 8 Mart 1857

Günlerden Pazar

Bundan yıllar öncesi

Yüz yirmi sekiz

Pamuk işçisi kadın ve kız

Tarihin karanlığından

Bir gelin gibi

Süzülerek geliyor

Ve toplanıyor her günkü gibi

Ama hergünkünden farklı

Bir şeyler var

Olacak olan bir şeyler

Tarihe geçecek bir şeyler

Orada, Amerika’nın New York’unda

Bir çırçır fabrikasında

O gün

Hava buz gibi soğuk

Ama içleri sıcak

Bilinçleri ateş gibi

Başlarında “Nilü” var.

Cesaret, onur ve mücadele sembolü

“Nilü” diyor ki:

“Ben de onlarlayım

Ama onlar gibi değilim

Yapamayacağım bir şey için

Söz vermem

Ve ekliyor:

Ben her şeyi biliyorum

Sizin bilmedikleriniz var

Fazla umutlanmayın

Belki olmaz

Yapacağı bir şeyler var

“Nilü”nün

Söyleyeceği bir şeyler

Ama zaman yok

Yer yeri değil

O ve arkadaşları

Toplandıkları fabrikanın

Pamuk işçileri

O gün yanlarına

Çocuklarını

Ve

Bebelerini de aldılar

Kendileri

Çocuklar

Ve bebekleri

Yetersiz beslenmeden

Çok çalışmaktan

Bitkin, yorgun ve hasta

Düşmüşlerdi

Bedenler hasta

Kafalarsa sağlam

Çocuklar,

Meraklı gözlerle izliyorlar

Kadınları ve kızları

Hepsi meşgul

Bir başka

Çalışma içindeler şimdi

Kapandıkları çırçır fabrikasında

Haklarını elde edinceye kadar

Fabrikadan dışarı

Çıkmama kararındalar

Ve de içeriye

Kimseyi almayacaklar

Omuzlarına dökülen

Gür siyah saçlarını

Arkaya savurarak

Masum tebessümüyle

Bal rengi gözlerindeki

Işıltılı, zeki bakışlarını dikti

Arkadaşlarına

Önder “Nilü”

Tatlı kara yüzü

Kararlı bir ifadeye büründü

Ciddiyetinde bile

Eşsiz bir güzellik vardı

“Nilü”nün

“Şimdi isteklerimizi ilan ediyorum” dedi.

Ve

Başını pencereden uzatarak

Etrafa baktı

Çevrede polisler teyakkuzdaydı

Bir de

Provokatörler fırsat kollamada

“Nilü” haykırırcasına konuştu:

Birkaç sent daha fazla

Ücret istiyoruz

Haftada bir gün tatil

On dört saat yerine

Sekiz saat çalışmak istiyoruz.

Toplanmamızın nedeni budur

Bu bir grevdir

Haklarımızı alıncaya kadar

Fabrikayı terk etmeyeceğiz.

İçeriye de kimseyi almayacağız.

O sırada gözlerden az ötede

Bir kadın

Bir başkomiser

Bir de polis

Fısıldaşmaktalar

Anlaşılan

Hazırlanan bir tezgah var

Haklıların habersiz

Haksızların vicdansız

Olduğu bir an

Tezgahtar kadın

Bir provokatör

Oysa ihanetinden önce

Ne güzel bir kadındı o

Çirkinleşti aniden

Mide bulandıran

Bir hal aldı

Sarışın kadın

Ve hain sarışın kadın

Planı gereği sinsice yaklaştı

Suçunu işleyeceği yere

Tutuşturdu kimseler görmeden

Pamuk yığınlarını

Alevler sardı birden ortalığı

Kadınların

Çocukların

Ve bebeklerin bedenlerini

Alevler sardı

Yanıyor

Kadınlar

Çocuklar

Ve bebekler

Ama içeride feryat eden yok

Hepsi birden

Kadınlar

Kızlar

Ve çocuklar

Hoş geldin ölüm

Güle güle karanlık

Diyorlar

Kadınlar bebeklerine sarılıyorlar

Bebekler ana rahmine

Dönmek istiyorlar

Gözlerini açtıkları dünyanın

Kendilerine ait olmadığını

Anlamış olmalılar

1857’nin

8 Mart Pazar günü

Yüz yirmi sekiz kadın

Ve sayıları

Belirlenme zahmetine bile

Katlanılmayan

Çocuklar ve bebeklere

Kapkara

Bir mezar oluyor

New York çırçırları

Sonunda

Bir anıt kalıyor

Her 8 Mart’a

“Nilü”

Arkadaşları

Çocuklar

Ve bebekler

___

Yukarıda yer alan “Anlamı Onlarda Gizli” başlık şiir tarafımdan kaleme alınmış olup, 

haftalık Maltepe Anadolu gazetesinin 17 Mart 1998 tarihli sayısında “Anadolu” başlıklı köşesinde başyazı olarak yayınlanmıştır